سایتیشن مقاله چیست ؟ [چگونه citation مقاله پیدا کنم؟]

احتمالا در بررسی های مقالات و محققان دیگر کلمه سایتیشن (citation) را شنیده اید. در این مطلب برای شما توضیح می دهیم که سایتیشن (citation) مقاله چیست؟ قبل از همه ببینیم معنای سایتیشن چیست؟ معنای لغوی این کلمه به فارسی استناد یا ارجاع است. به این معنی که هر گاه محققی در مقاله خود از مقالات سایر محققان استفاده می کند در رفرنس های خود حتما باید به آن مقالات ارجاع دهد یا به عبارتی سایتیشن انجام دهد. این یک مقوله مهم برای اعتبار سنجی مقالات علمی و نیز پژوهشگران می باشد و در جستجوی مقالات باید به آن توجه کنیم.

توجه داشته باشید که هرچه تعداد ارجاعات یا سایتیشن مقاله بالاتر باشد، آن مقاله از اعتبار بیشتری برخوردار خواهد بود، زیرا نشان می دهد که نتایج آن مقاله توجه پژوهشگران بیشتری را به خود جلب کرده‌است. از طرف دیگر افزایش رفرنس دهی و ارجاع دهی به مقالات یک پژوهشگر رابطه مستقیمی با بالا رفتن اچ ایندکس یا h-Index یا شاخص استنادی یک پژوهشگر دارد.

پیشنهاد می کنیم برای اینکه بیشتر در این مورد بدانید به دوره سرچ در گوگل اسکالر مراجعه نمایید.

چگونه سایتیشن مقاله را پیدا کنیم؟ به صورت تصویری

شاخص استنادی یا میزان سایتیشن مقالات در ارزیابی کیفیت فعالیت های علمی و پژوهشی محققان در دانشگاه ها استفاده می شود. این شاخص در طی زمان به دست می آید و هرچه طول مدت افزایش استنادات یک مقاله کوتاهتر باشد باعث بیشتر دیده شدن نتایج آن و نیز افزایش شاخص استنادی نویسندگان آن مقاله خواهد شد که به آن h-index می گویند. این شاخص استنادی مهم برای هر مقاله و هر محقق را می توان از گوگل اسکالر (Google scholar) و اسکوپوس (Scopus) پیدا کرد.
برای اینکه میزان سایتیشن (citation) یک مقاله را در گوگل اسکالر ببینیم به تصویر زیر دقت نمایید. قسمتی که با دایره قرمز نشان داده شده میزان ارجاعات یا استنادات به یک مقاله را در گوگل اسکالر نشان می دهد.

سایتیشن Citationیک مقاله به چه کار یک محقق آید؟

حال که پاسخ سوال سایتیشن مقاله چیست آشنا شدید لازمه که بدانید اصلا این سایتیشن چه کاربردی دارد ؟

• معرفی و بیشتر دیده شدن حوزه های تحقیقاتی محققین نویسنده آن مقاله
• دسترسی آسانتر به مقالات دیگری که به مطلب مقاله مورد نظر رفرنس داده اند
• راحت تر بودن دستیابی به میزان استناد و ارجاع به یک مقاله در پایگاه هایی مانند گوگل اسکالر (Google scholar) و اسکوپوس Scopus
• در بررسی متون و مقالات پیشین مرتبط با موضوع مورد بررسی خود با وارد شدن به ارجاعات مقاله، به مقالات بیشتری می توان دست پیدا کرد.
• از نظر مجلات نیز سایتیشن (Citation) در رتبه بندی ژورنال های نمایه شده در گوگل اسکالر، و اسکوپوس Scopus با شاخص SJR و ژورنال های نمایه شده در ISI و JCR با شاخص Impact Factor موثر است.

راهکارهای افزایش سایتیشن Citationمقاله چیست یا چگونه شاخص استنادی مقاله خود را افزایش دهیم؟

۱- راحت ترین راه این است که خود محقق به مقالات قبلی خود ارجاع دهد که به آن ارجاع به خود یا Self-citation می گویند که البته دقت نمایید که نباید از بیشتر از ده درصد رفرنسهای مقاله باشد . همچنین در برخی موارد ارجاع به خود از میزان اچ ایندکس کلی محقق کسر می شود و محاسبه نمی گردد.
۲- چاپ مقاله در مجلات دارای ضریب تاثیر یا impact factor مناسب و معتبر
۳ -ارسال و ارائه مقاله در کنفرانس ها و همایش های معتبر بین المللی
۴-چاپ مقاله در مجلات Open Access یا مجلاتی که با گرفتن هزینه چاپ از نویسندگان مقاله، متن کامل مقاله را در اختیار تمامی خوانندگان قرار می دهد.
۵- ساخت اکانت شخصی public در Google scholar و ResearchID و ResearchGate به ۶-اشتراک گذاری مقالات چاپ شده خود به صورت رایگان در صفحات اجتماعی، کانال ها، و سایت های مخصوص محققین مانند ResearchGate، Academia.edu، LinkedIn، Twitter Mendeley ، Facebook
۷-استفاده از مقالات و ارجاعات معتبر بیشتر در مقالات خود
۸-استفاده از کلمات کلیدی مناسب در عنوان مقاله، و در قسمت کلمات کلیدی در چکیده مقاله با استفاده از MeSH (مش)

چرا اصلا باید سایتیشن یا ارجاع دهی در مقاله خود داشته باشیم؟

پس از پاسخ به سوال سایتیشن مقاله چیست باید بدانید که به دلایل چهارگانه زیر، ما به عنوان یک محقق باید ارجاع نویسی یا سایتیشن مناسبی در مقاله خود داشته باشیم:
۱-بالا بردن میزان اعتماد خواننده و اجتناب از سرقت علمی یا پلاژیاریسم
۲-ارجاع دقیق برای هرکدام از منابع تحقیقاتی قبلی که از آن استفاده کرده ایم
۳-شفاف سازی و فراهم ساختن امکان تطابق متن مورد استناد با ادعای نویسنده برای خواننده
۴-دادن حق انتخاب به خواننده برای ارزیابی قوت و اعتبار منابع مورد استفاده نویسنده
پیشنهاد می کنیم برای اینکه بیشتر در مورد رفرنس نویسی بدانید به دوره رفرنس نویسی وامو مراجعه نمایید.

آیا انواع پایگاه‌های استنادی را می‌شناسید؟

اولین و آشناترین این پایگاهها ISI و سایر پایگاه‌های استنادی Clarivate Analyticsاست. این پایگاه را قبلا با نام شاخص استنادی (Thomson Scientific ) می نامیدند که شامل موارد زیر است:
۱-SCI و Science Citation Index Expanded (SCIE)
۲-Social Sciences Citation Index (SSCI) (مربوط به حوزۀ مطالعات اجتماعی)
۳-Arts & Humanities Citation Index (A&HCI) (شاخص استنادی هنر و علوم انسانی)
۴-Conference Proceedings Citation Index (CPCI) (شاخص استنادی مقالات کنفرانسی)
۵-Book Citation Index (BKCI) (شاخص استنادی کتاب)
۶-Data Citation Index (شاخص استنادی داده)
۷-Emerging Source Citation Index (ESCI) (شاخص استنادی منابع نوظهور)

سایر پایگاه هایی که برای حوزه پزشکی بیشتر شناخته شده اند شامل این موارد هستند:

پایگاه استنادی Crossref

شاخص استنادی مربوط به مجلات آنلاین دانشگاهی را مشخص می‌کند.

پایگاه استنادی Scopus

در این پایگاه، شاخص استنادی برای بیش از ۱۵۰۰۰ مجله از حدود ۴۰۰۰ ناشر بین‌المللی در موضوعات مختلف تعیین شده است.

پایگاه استنادی Google Scholar

محدودیتی که این پایگاه دارد این است که صرفاً برای آثار علمی که در بانک اطلاعاتی خودش وجود دارد سایتیشن یا میزان ارجاعات را ارائه می‌دهد که گرچه دامنه وسیع‌تری نسبت به سایر پایگاه‌های استنادی دارد اما قابلیت‌های جستجوی ضعیف‌تری دارد.