هلیکوباکترپیلوری: میکروب موردعلاقه من

بعد از اینکه دستم راه افتاد تو کار پژوهشی، با خودم فکر کردم بیام یه کار عملی خوب انجام بدم. اون موقع هلیکوباکترپیلوری خیلی رو بورس بود. همون میکروب معده ای که به قول معروف توی معده اکثرمون هست و واسه خودش زندگی می کنه. کلی کارای تحقیقاتی روش انجام میشد و البته الانم انجام میشه.
طرح تحقیقاتی نوشتم که بیاییم ببینیم دانشجوهای دانشگاه خودمون چقدر مثبت میشن. یه تیم تشکیل دادیم، چندتا جلسه با استاد داخلی مون نشستیم و طرح رو ریختیم.
بعد موقع اجراش که شد باید میرفتیم از بچه ها خون می گرفتیم. حالا چه مقطعی بودیم؟ فیزیوپاتولوژی و هنوز وارد بیمارستان نشده بودیم.
با دو نفر از دوستام رفتیم بیمارستان آموزشی مون و از سرپرستار اورژانس خواستیم بهمون رگ گیری و پانسمان و بخیه و اینجور چیزا رو یاد بده. آقای خوبی بود ولی سختگیر. بهمون همه چیزو یاد دادن. بعد رفتیم سرنگ و لوله و وسایل خریدیم و راه افتادیم رفتیم خوابگاه.
اتاق به اتاق میرفتیم و طرحمونو توضیح می دادیم و قانعشون می کردیم که ازشون خون بگیریم. الان که بهش فکر میکنم میگم چقدر اعتماد به نفس داشتیم و چقدر هیجان.
هیچ مشکلی پیش نیومد بجز یکی که تا سرنگ رفت تو رگش faint کرد. منم در کمال خونسردی فقط پاهاشو گرفتم بالا و دوستم سرنگ رو در آورد البته خونگیریشو انجام داده بود.
توی خوابگاه پسرها هم دونفر از بچه ها رو پیدا کردیم که برامون خونگیری کنن. و بعدش هم رفتیم جلوی در آموزش بیمارستان نشستیم و هرکی میومد دعوت می کردیم ازش برای خون گرفتن.
بعد از اون هم نوبت رسید به آمار، هر روز میرفتم دانشکده پیش استاد آمارمون و اونم با آرامش و حوصله برام توضیح می داد. یادمه که چندبار بهم گفت برو دوباره سرچ کن و بیا. بارها رفتم و اومدم تا راضی شد که من همه چیزو یاد گرفتم و مسلط هستم.
بعد یکسری مجلات بودن که فقط توی اتاق معاون پژوهشی مون بودن و توی کتابخونه نداشتن، رفتم دفترشون و موضوع رو گفتم و بهم اجازه استفاده از اونا رو هم دادن.
خلاصه کار طرحم تموم شد و نوبت مقاله نوشتن رسید. حالا من نه کارگاهی رفته بودم نه چیزی بلد بودم. بازم رفتم پیش استاد آمارم و باز هم برو سرچ کن و بیار، برو بخون و بیار. تا بالاخره مقاله رو نوشتم و….وقتی چاپش کردم روز قشنگی بود. براتون مقاله اولمو میذارم که ببینید. البته خب مقاله صرفا توصیفیه و توی یه مجله فارسی چاپ شده اما همیشه برام عزیزه، عزیزتر از همه مقالاتی که بعدها نوشتم.
این زیر لینک مقاله عزیزمو براتون میذارم